မပိုင္ေတာ့ေသာ တံခါးခ်ပ္

ဆရာ မင္းနန္(ေမာ္ကၽြန္း) စာအုပ္ထဲကပါပဲ။

=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=

အခ်ိန္တြင္ “အတိတ္” “ပစၥဳပၸန္” “အနာဂတ္” ဟူ၍ ကာလသံုးတန္ ရွိပါသည္။ ထိုကာလသံုးတန္ တြင္ အတိတ္ဟူသည္ ကုန္လြန္ခဲ့၊ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့၊ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာအခ်ိန္ျဖစ္ပါ၏ ။ ဥပမာ - တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦး အေနျဖင့္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝတို႔သည္ “အတိတ္” ျဖစ္ပါသည္။ အသက္အ႐ြယ္ႀကီးရင့္လာသူမ်ားအေနျဖင့္ ပ်ိဳ႐ြယ္ ငယ္ႏုခ်ိန္မ်ားသည္ အတိတ္ ျဖစ္ပါသည္။ အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ ဟူသည္ ဆက္စပ္ေနေသာ ကာလသံုးတန္ ျဖစ္သည္မွာ မွန္ပါ၏ ။ သို႔တေစ အတိတ္ဟူသည္ ကုန္ဆံုးခဲ့ၿပီ ။ တေက်ာ့တဖန္ ျပန္၍ မရေတာ့ၿပီ။ အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္မျဖစ္ေတာ့။

အတိတ္တြင္ ျပဳခဲ့သမွ်၊ ေျပာခဲ့သမွ်၊ ႀကံခဲ့သမွ်တို႔၌ “မွန္” သည္တို႔လည္းရွိမည္၊ “မွား” သည္တို႔လည္း ႐ွိမည္။ ကုသိုလ္လည္း ျပဳခဲ့မည္၊အကုသိုလ္ေတြလည္း ျပဳခဲ့မည္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ အသစ္တဖန္ျပဳ၍ မျဖစ္ေတာ့ေခ်။ သို႔ျဖစ္၍ အတိတ္က အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေျပာင္း အသစ္တစ္ဖန္ျပဳ၍ မျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ျပန္လည္ျပဳျပင္၍လည္း မရေတာ့ေခ်။ သို႔ျဖစ္၍ အတိတ္က အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့လ်က္ တမ္းတမ္းတတလည္း လုပ္မေနသင့္။ အတိတ္ကို ျပန္ေျပာင္း ငဲ့ေစာင္း ခံစားလြမ္းေမာေနရင္း ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္တို႔ကို အခ်ည္းႏွီး မကုန္ဆံုးေစသင့္။ အေဟာသိကံ မျဖစ္ေစသင့္။

အခ်ိဳ ႔သူမ်ားသည္ ေရႊထီးေဆာင္းခဲ့ေသာ အတိတ္ကာလကို တမ္းတရင္း လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးျဖစ္ေလ့ရွိ၏ ။ ငယ္ႏုခ်ိန္ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာ တေသာေသာျဖစ္ခဲ့သည္မ်ားကို လြမ္းတတ္ၾက၏။ မိမိထက္ ေစာလ်င္စြာ လူ႔ေလာက မွ ထြက္ခြာသြားေသာ “ငယ္ေပါင္း ေရာင္းရင္း” “ေဆြမ်ိဴးသားခ်င္း” မ်ားကိုလည္း မွတ္မွတ္ထင္ထင္ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး သတိရေလ့ရွိတတ္ပါသည္။ ဤသည္မွာ ပုထုဇဥ္သဘာဝျဖစ္ေသာ္လည္း ယင္းမွာ ရံဖန္ရံခါအေၾကာင္းတုိက္ဆိုင္မွ အတိတ္တြင္ ျပန္၍ရစ္ဝဲျခင္းမ်ိဳးသာ ျဖစ္သင့္ပါသည္။ သို႔တေစ မၾကာခဏ အတိတ္တြင္ သာ ဝဲလည္ေနရင္း အတိတ္ေဝဒနာမ်ားကိုသာ ခံစားေနရင္း ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္တြင္ ေဆာင္႐ြက္သင့္ ေဆာင္႐ြက္ထိုက္သည္မ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့ ပ်က္ကြက္တတ္ပါသည္။ “အတိတ္” ကိုအေၾကာင္းျပဳလ်က္ ပစၥဳပၸန္တြင္ ေဖာ္ေဆာင္ရ႐ွိမည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား လက္လႊတ္ဆံုး႐ွုံးရတတ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္တြင္ အက်ိဳးစီးပြားမဲ့မွုကို ျဖစ္ေစေသာ “အတိတ္လြမ္းခ်င္းမ်ား” တြင္ မိမိ၏ စိတ္ကို နစ္ျမဳပ္မေနေစသင့္၊ အတိတ္ကို ယတိျပတ္ပင္ ထားခဲ့ခ်န္ခဲ့ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ပါ။ အတိတ္ဟူသည္ “မပိုင္ေတာ့ေသာတံခါးခ်ပ္” ကိုျပန္ဖြင့္ရန္ အားထုတ္မွု မျပဳပါနဲ႔ေတာ့။

စာ-၃၆ စာပိုဒ္နံပါတ္ ၁၃

=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=

အတိတ္ကို တမ္းတ လြမ္းေဆြးတာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ တစ္ခုခုဆိုလြယ္လြယ္ ေမ့ေဖ်ာက္မရတတ္တဲ့ ကၽြန္မကို တိုက္႐ိုက္ေျပာေနသလိုပဲ။ စာေတြးေရးတင္ရင္း ဖတ္မိတဲ့သူေတြနည္းနည္းေလးျဖစ္ျဖစ္ ေတြးစရာရပါေစေတာ့ ဆုိၿပီး တခါတေလေတာ့လည္း ကိုယ္တုိင္ လိုက္နာဦးမွထင္ပါရဲ ႔ ။