ယဥ္ေက်းမွုဆိုတာ

ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ဆိုတဲ့ အထဲမွာ အျမင့္ဆံုးေျပာရရင္ ဘယ္သူျဖစ္မလဲ ။ ဘုရားပဲေနာ္။ ဘုရားကတစ္ဆင့္ ေအာက္ကိုဆိုရင္ေတာ့ ရဟႏၲာပဲ။ သူကေနတစ္ဆင့္ တစ္ဆင့္သြားရင္ရပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေသာတာပန္ထိေအာင္ ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ လူတိုင္းေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ျမတ္မျဖစ္ပါဘူး။ ဘုရားလက္ထက္က ဘုရားကိုဖူးခဲ့တဲ့သူေတြေတာင္မွ တရားထူးရတဲ့သူေတြရွိသလို

မရတဲ့သူေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အားလံုးေတာ့ တရားထူးရတဲ့သူမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

သို႔ေသာ္ အဲ့သလိုပင္ မရေသာ္လည္း လူတိုင္းဟာ Knowledge of superior humaness ျမင့္မားေသာလူသား ဆိုတာကို သိထားရင္ လူဆိုတာအင္မတန္ျမင့္မားတဲ့ သတၱဝါ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။

superior ဆိုတာ အဆင့္ျမင့္မားတာ၊ humaness ဆိုတာလူ႔အျဖစ္၊ ျမင့္မားေသာလူသား ဆိုတဲ့ အျဖစ္ကိုKnowledge (ၾကားဖူးရံု)အေနနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနာ္ သိထားၿပီဆုိပါေတာ့၊ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ စိတ္ေနသေဘာထားနဲ႔ အသိဉာဏ္ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ျမင့္မားႏိုင္တယ္ဆိုတာ သိထားရင္ လူဆိုတာအင္မတန္ျမင့္မားတဲ့သတၱဝါ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။

ေမတၱာ၊ ကရုဏာ အင္မတန္ႀကီးမားတဲ့သူ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ။ အက်င့္သီလအားျဖင့္ အင္မတန္ျမင့္ျမတ္တဲ့သူ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အသိဉာဏ္အားျဖင့္လည္း အင္မတန္ျမင့္ျမတ္တဲ့သူျဖစ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို သိလာလို႔ရွိရင္ လူဆိုတာ ဘယ္လိုသတၱဝါလဲ ဆိုတာကို သိႏိုင္မယ္။

ဒီစကားကို ေထာက္ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ လူဆိုတာဘယ္လိုသတၱဝါလဲ ဆိုတာကို လူတိုင္းမသိဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ ပါေနတယ္ေနာ္။

စကားတစ္ခုရဲ ႔ေနာက္ကြယ္မွာ က်န္ေနတဲ့ အဓိပၸာယ္ကို နဲနဲေလး ေဖာ္ၿပီးစဥ္းစားၾကည့္ပါ။

လူဟာ ေမြးလာကာစက မျပည့္စံုတဲ့သတၱဝါျဖစ္တယ္။ ေျခ လက္ အဂါၤေတြျပည့္စံုတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အသိဉာဏ္ေတာ့ မျပည့္စံုေသးဘူး၊ ျပည့္စံုေအာင္ေတာ္ေတာ္ ႀကိဳးစားရဦးမွာ။ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္း၊ ယဥ္ေက်းမွု၊ ဘာသာတရား၊ မိဘ ဆရာသမားတို႔ရဲ ႔သြန္သင္မွု၊ မိမိကိုယ္တိုင္ရဲ ႔ ေလ့က်င့္အားထုတ္မွုအေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ ၾကာေလ လူပီသေလ ျဖစ္လာမွာေနာ္။ လူကိုလူပီသေအာင္ လုပ္တာက ယဥ္ေက်းမွု နဲ႔ ဘာသာတရားပဲ။ အဲဒီေတာ့ ယဥ္ေက်းမွုဆိုတာဘာလဲ လို႔ေမးရင္ေရာ။

"Self perfection is Culture"

မိမိကိုယ္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ ယဥ္ေက်းမွုပါတဲ့။ အဝတ္အစားေတြ၊ ပန္းခ်ီ၊ပန္းပု၊ဂီတ ဒီေလာက္ကိုယဥ္ေက်းမွုေျပာလို႔ မျပည့္စံုေသးဘူး။ ကိုယ့္ရဲ ႔စိတ္ထားနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ ႔ အသိဉာဏ္ကို အျမင့္မားဆံုးေရာက္ေအာင္ လုပ္တာဟာ ယဥ္ေက်းမွုတဲ့ ေနာ္။

အဲဒီ ရွုေထာင့္ကၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စိတ္ထားနဲ႔ အသိိဉာဏ္ကိုဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အျမင့္ဆံုးေရာက္ေအာင္ လုပ္လို႔ရမလဲ။ သတိနဲ႔ေနတဲ့ နည္းနဲ႔မွပဲ ရမယ္။ တရားဘာဝနာနဲ႔ပဲ ရမယ္ ။သတိပ႒ာန္တရား ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိေအာင္ ေလ့က်င့္တဲ့တရားျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္၊ ကိုယ့္စိတ္၊ ဒါေတြကို နက္နက္နဲနဲသိေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းပဲ။

ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ အမွန္အတိုင္း ေကာင္းတာေရာ ဆိုးတာေရာသိလာမွသာ အေကာင္းအဆိုးအမွားအမွန္ခြဲျခားၿပီးေတာ့ ျမင္မယ္။ဒီလိုျမင္မွသာ အဆိုးေတြက တျဖည္းျဖည္း ပါးသြားမယ္။ အမွားေတြက တျဖည္းျဖည္းပါးသြားမယ္။ တျဖည္းျဖည္းေကာင္းတဲ့ဘက္ ၊မွန္တဲ့ ဘက္ကိုေရာက္လာမယ္ေနာ္။