ေတြးမိတိုင္းေပ်ာ္တယ္

တစ္ခ်ိဳ ႔လူေတြက လူတစ္ေယာက္နဲ႔အဆင္မေျပရင္ အဲဒီလူကို အဆက္ျဖတ္တယ္။ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔အဆင္မေျပရင္အဲဒီလူကိုလည္းအဆက္ျဖတ္တယ္။ အဲဒီလိုလုပ္တဲ့သူဟာ ၾကာရင္ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ေလာကႀကီးဟာ ၾကာေလ က်ဥ္းေလျဖစ္လာတယ္။ ေလာကႀကီးတင္မကပါဘူး။ စိတ္ပါ ၾကာေလ က်ဥ္းေလျဖစ္လာတယ္။ သေဘာထားေတြ ေသးသိမ္လာတယ္။ေလာကႀကီးကို အျပစ္ျမင္လာတယ္။ စိတ္ပ်က္လာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း အားမရျဖစ္ၿပီးအားငယ္လာတယ္ ။သိမ္ငယ္လာတယ္ ၊စိတ္ဓာတ္က်လာတယ္။

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

လူတိုင္းလြတ္လပ္မွု ကို လိုခ်င္တယ္လို႔ေတာ့ ေျပာၾကတာပါပဲ။ ဘယ္လို လြတ္လပ္မွုမ်ိဳးကို လိုခ်င္တာလဲ ။ လုပ္ခ်င္တာေတြအားလံုးကို စိတ္ထင္တိုင္းလုပ္ရတာကို လြတ္လပ္တယ္လို႔ဆိုလိုတာလား။ အဲဒါဟာ ဉာဏ္မရွိတဲ့ ကေလးဆန္တဲ့ လူေတြရဲ ႔ အထင္မွားမွုႀကီးပဲ။ လြတ္လပ္မွု ဆိုတာ စိတ္ထင္တိုင္းလုပ္လို႔ ရတာကို မဆိုလိုဘူး။ သင့္မသင့္၊ မွန္ မမွန္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၿပီး ပုဂၢိဳလ္စြဲ အတၱစြဲ အုပ္စုစြဲမပါပဲ အသင့္ေတာ္ဆံုး အေကာင္းဆံုး အမွန္ဆံုးလုပ္တာဟာ လြတ္လပ္မွု၊ ဒါေၾကာင့္လြတ္လပ္မွုဆိုတာ သေဘာထားႀကီးမွု နဲ႔ အမွန္ကို သိမွုဆိုတဲ့ ဉာဏ္ပညာ အေပၚမွာ အေျခခံၿပီးမွ ျဖစ္ေပၚလာတာပါ။
လြတ္လပ္မွုနဲ႔ အမွန္တရား ဟာ စိတ္ကို အားရွိေစတယ္။ သတၱိရွိေစတယ္။လြတ္လပ္တဲ့သူဟာ သူလုပ္ႏိုင္တာကို အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူသိေအာင္မႂကြားဘူး။

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

သူတစ္ပါးကို ကိုယ္ခ်င္းစာလိုက္တာဟာ သူ႔ကိုေပးလိုက္တာပဲ ။ ဒါလည္းဒါနတစ္မ်ိဳးလို႔ သေဘာထားေစခ်င္တယ္။ အလွဴတစ္မ်ိဳးပဲ။ ဒီလိုေပးလိုက္ ရတာဟာ အ႐ွုံးေပးလိုက္ရတာလား။ အ႐ွုံးေပးလိုက္ရတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ အႏိုင္ယူလိုက္တာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ဒီေနရာမွာ အႏိုင္အ႐ွုံးကို စဥ္းစားဖို႔ မလိုဘူး။ ဒါေပမယ့္အျမတ္ေတာ့ ရလိုက္တယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားကို ရလုိက္တယ္။

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

ေျပာရဲတယ္ ဆိုရဲ တယ္ ရသင့္တာရေအာင္ ေဆြးေႏြးႏိုင္တယ္၊ ကိုယ့္ရဲ ႔ အခြင့္အေရးအတြက္ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ိဳးရွိတဲ့သူဆိုတာက ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကိုလည္းသိရမယ္။ အဲဒီ ခံစားခ်က္ကိုလည္း တစ္ဖက္လူ နားလည္ေအာင္ ေျပာျပတတ္ရမယ္။ ေျပာျပႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း ရွိရမယ္။ အဲဒီလိုေျပာတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ရဲ ႔ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကိုလည္းမထိခိုက္ေစရဘူး။ တစ္ဖက္သားရဲ ႔ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကိုလည္း မထိခိုက္ေစရဘူး။ ထိန္းသိမ္းရမယ္။