ေတြးစရာေလးေတြ

သူငယ္ခ်င္း ၁ေယာက္နဲ႔ အခုေနာက္ ပိုင္း စင္ကာပူေရာက္လာၾကတဲ့ ျမန္မာကေလးေတြ အေၾကာင္းေျပာရင္း စိတ္ထဲေပၚလာတာေလး ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ကြၽန္မႀကံဳရတာ က အျပင္မွာ ခဏေတြ႔တာ သူတို႔ မသိတာကို ပခံုးကို ဖတ္ဖတ္ လာတို႔ ၿပီးေမးတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကေလးပံုစံ မထီတရီေလးေတြနဲ့။ ၿပီးေတာ့ Thank you ဆိုတာေ၀လာေ၀းပဲ ။
ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းမို႔ ဒီလိုလုပ္တာလား။ တျခားလူမ်ိဳးကသာ လာလုပ္ရင္ေတာ့ ကၽြန္မ ရန္စြာမိမွာပါ။ ကိုယ္အခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ စိတ္ကိုေလ်ာ့ေပါ့ေလ.။

ေနာက္ၿပီး ႀကံဳဖူးတာ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ကိုယ္ကလဲ ၁ေယာက္တည္း ဆိုေတာ့ မိန္းကေလးခ်င္း စကားေျပာမိပါတယ္။ ဟာ..ကေလးမ က သူ႕ ရည္းစား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ပ်က္ဖူးေၾကာင္း ၊ ေနာက္ အစံုဘဲ။ အဲ့ဂလိုနဲ႔ ေနာက္ ေဆးခန္းသြားရဦးမယ္ေျပာတယ္။ ကိုယ္က ေရာဂါထင္လို႔ ..ေၾသာ္.ပန္းလိွုင္တို႔ ဘာတို႔ သြားေလေျပာေတာ့ .. ကိုယ့္ ကို ျပဴးၾကည့္ၿပီး.ရည္းစားနဲ႔ေတြ႔ မွာမို႔ပါဆိုတဲ့။(ကန္ေတာ့ပါရဲ႔ရွင္)။ ဘုရား ဘု၇ား ..။ရွက္လိုက္တာ..။ကိုယ္႔ေရွ ႔ ေနာက္ထိုင္ေနတာတဲ့ ျမန္မာေတြလဲရွိတယ္။ ေခါင္းထဲ ကို တဆစ္ဆစ္ျမည္လာတာပဲ။ေရွာ့ ျဖစ္သြားပါတယ္။ေနာက္ေတာ့ စကားကို အင္းအဲ နဲ႔ အင္တင္တင္ပဲ လုပ္လိုက္ေတာ့ မွ ၿငိမ္ၿပီး ေနာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔ စကားသြားေျပာေနေတာ့တယ္။ (သူ႔ အသက္ကရွိလွ ၁၉၊၂၀ ေပါ့)။
သူ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ကြၽန္မနဲ႔ေတာ့ တိုက္ရိုက္ ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး။ ကြၽန္မ ဘာသာစဥ္းစားမိတာပါ။
သူ ဘာလို႔ ဒီလိုစကားေတြ ကို ဂုဏ္ယူ သလိုေျပာေနတာလဲ။ ရည္းစားပ်က္ဖူးတာေတြ ဂုဏ္ယူစရာလား။ဒီလိုေျပာတာ ကို ပြင့္လင္းတယ္ တဲ့လား၊ ကြၽန္မက သူနဲ့ ခင္မင္ယံုၾကည္ရတဲ့သူလည္းမဟုတ္ဘူးေလ။ နာရီပိုင္းေလးပဲေတြ႔ေနတာ ။
အဲလိုမ်ိဳးေလးေတြ မ်ားလာရင္ ကိုယ္ ျမန္မာ မိန္းကေလးေတြ ကို သူမ်ားေတြ အျမင္က။။ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီး ၀န္ခံတာ ဒါရွက္စရာမဟုတ္ဘူး၊ရဲရင့္တယ္ လို႔ ဆိုလိုခ်င္တာလား။ကုတ္ကျမင္းလုပ္စမ္းလို႔ ဆိုလိုခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ က ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာ မိန္းကေလးေလ၊ ဟိရီ ၾသတၱပ၊ယဥ္ေက်းမွု ဆိုတာေကာ စာအုပ္ေတြထဲမွာ က်န္ခဲ့တာလား။ ဒီလိုမ်ိဳးေလးေတြမ်ားလာရင္.....။ဟာ တကယ္ပါ။ ကြၽန္မ က မႀကံဳဖူးလို႔အဆန္းျဖစ္ေနတာလား ။ လား ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔။ ဘယ္သူ႔ ကိုမွ လဲ မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အခုေခတ္က အဲ့လိုပဲလား။ ( အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဒီလို ပံုျပင္ေတြမ်ားစြာ ၾကားရပါတယ္။ ဒီ၁ခါေတြကိုေတာ့ ေရွာ့မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ရင္ေလးစြာနဲ့ ပဲ ၾကားေနရတာပါပဲ)အခုေခတ္ ကေလး တစ္ခ်ိဳ႔ က အေတာ္ ရဲတင္းၾကပါတယ္။ သူမ်ား ရည္းစားကို လုယူျပရတာ ၀ါသနာပါတယ္ဆိုတာက ရွိေသးတယ္။ ျမန္မာမေလးေတြ ဆိုတာနဲ႔ အျမင္တစ္မ်ိဳးနဲ့ အၾကည့္ခံရမယ့္ေန႔ ကို မေရာက္လိုပါဘူး။
ဒါမ်ိဳးေတြ ကို သူမ်ားေတြလဲ ႀကံဳဖူးရင္ ႀကံဳဖူးၾကမွာပါ။ ကြၽန္မ ကိုကအျမင္က်ဥ္းၿပီး မွားေနတာပဲ ျဖစ္ရင္ျဖစ္မွာပါ။ ကြၽန္မ လိုက္မမီတဲ့ သေဘာတရားေတြ အမ်ားႀကီးပါလား။
အေတာ္မ်ားမ်ားက မိဘ ကေသခ်ာ မဆံုးမလိုက္ႏိုင္ခင္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားေတြေ၇ာက္ကုန္တယ္ထင္တယ္။စာဖတ္အားကလည္း အေတာ္နည္းၾကပါတယ္။ အနည္းဆံုး ျမတ္မဂၤလာ တို႔ မဂၤလာေမာင္မယ္တို႕ ေကာ မထြက္ေတာ့ဘူးလား။ မဖတ္ၾကေတာ့ဘူးလား။လူႀကီးမိဘစကား နားမေထာင္ဖို႔ ေနေနသာ မွတ္ယူစရာလို႔ကို မယူဆပါဘူး။ အေတြ႔အႀကံဳက သင္ေပးတဲ့အခ်ိန္ၾကရင္ေကာတကယ္ အမွန္ကို မွတ္ယူႏိုင္ၾကပါသလား။ ေျပာရတာ တကယ္ရင္ေမာစရာေကာင္းပါတယ္။
တီဗြီ မွာ ၾကည့္ရဖူးတာ ကိုရီးယားႏုိင္ငံမွာ မိဘေတြက ကေလးေတြကို ေက်ာင္းမတက္ခင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလိုေနရာမ်ိဳးေလးမွာ သြားထားၾကပါတယ္.လိမၼာယဥ္ေက်းၿပီးလူႀကီးေတြ ကို ဂါရ၀ နဲ႔ ဆက္ဆံႏိုင္ေအာင္ပါတဲ့။ အထူးသျဖင့္ မူလတန္းေအာင္ အလယ္တန္းကူး၊ အလယ္တန္းေအာင္ အထက္တန္းကူး ကေလးေတြ ကို ေသခ်ာပို႔တာပါ။ ကြၽန္မတို႕ ႏိုင္ငံမွာေကာ ဒါမ်ိဳးေတြ လိုအပ္ေနၿပီလား။တကယ္ရွိလာရင္ေကာ မိဘေတြက ပို႔ၾကမွာလား..။ ေခတ္ အဆက္ဆက္မွာ generation gap ဆိုတာႀကီးက ၇ွိမွာပါ။ အေျခခံ သေဘာတရားေလးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားေပ်ာက္ေနတဲ့ ္ကေလးတစ္ခ်ိဳ႔ေတြကိုေတာ့ အံ့ၾသမိပါတယ္(တစ္ျခား ဘာလုပ္ႏိုင္တာက်လို႔ )
အခုေခတ္ ကေလးေတြကို အဆိုးေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ေလးေတြ ေတာ္ၾက ထက္ၾကပါတယ္။ လူမွုဆက္ဆံေရးလဲတတ္ၾကပါတယ္။ ၁ေယာက္၁ေလေၾကာင့္ ၀ါးလံုးရွည္နဲ႔ သိမ္းက်ံဳးရိုက္တာမဟုတ္ေပမယ့္ ၊ ထိုထို ပံုစံေလးေတြ ၀ါးလံုးရွည္တစ္က်ံဳးစာ ျဖစ္လာမွာကိုမလိုလားပါဘူး။ အဓိက ကေတာ့ လူ ၁ဦးစီ အေပၚမူတည္တာပဲေပါ့။ကြၽန္မ အယူအဆေတြကို လြတ္လပ္စြာ (ထုေထာင္း..အဲ..၊) သေဘာထားကြဲလြဲႏိုင္ၾကပါတယ္။စိတ္ထဲေပၚလာလို႔ ခ်ေရးလိုက္မိတာပါပဲ။