မျငင္းဆိုႏိုင္ မိန္းမႏိုင္ငံသို႔လိုက္၍....
ဇာတ္ေတာ္ႀကီး ဆယ္ဘြဲ႔ ထဲက ဆရာေတာ္(မင္းဘူး)ဦးၾသဘာသ ေရးတဲ့ ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ႀကီး ထဲက စာပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ပါ။ ဆရာေတာ္ေရးသားခဲ့တဲ့ ဇာတ္ေတာ္တစ္ဘြဲ ႔လံုးက ေတာ့ အၫြန္႔အဖူးစာစုေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒီ စာစုကေတာ့ အမိတၱာပံု ရဲ ႔ လင္ေယာက်္ားကို ေျပာဆိုပံု၊ စူဇကာပုဏၰားကို ပံုေဖာ္ထားပံုကို မ်က္စိထဲ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ေပၚလာေစလို႔ ႏွစ္ၿခိဳက္မိပါတယ္။ ဇာတ္ေတာ္အရ -ပုဏၰားအိုကို ေဝႆႏၲရာ မင္းႀကီးဆီကေန ကၽြန္ေယာက္်ား ကၽြန္မိန္းမ ေတာင္းခံေခ်လို႔ ဝကၤပါေတာင္ကို ေစလႊတ္တာပါ။(ဒီလို ေတာင္းခံစကားကို - ဘုရားေလာင္းပါရမီျဖည့္ေစျခင္းငွာ နတ္တို႔ကလွည့္ပတ္သျဖင့္ အမိတၱာပံုကဆိုမိတယ္ လို႔ ပါရွိပါတယ္) ။ မိန္းမမာယာ ေခၚမလား ၿခိမ္းေျခာက္ပံုက လည္း ၿပံဳးခ်င္စရာပါပဲ..။
==***==***==***==***==***==***==
အမိတၱာပံု ၏ စကားကို ၾကားလွ်င္ ဇူဇကာပုဏၰားသည္ “အမယ္ ၊ ငါကား အိုမင္းသည္ျဖစ္၍ အားမရွိၿပီ ။ ယခုသင္ေျပာေသာေတာင္သည္ ေဝးလွ၏ ။ ခရီးေဝးစြာ မသြားႏိုင္ၿပီ။ သင္သည္ မစိုးရိမ္လင့္။ ငါပင္သင့္ကို လုပ္ေကၽြးပါအံ့။ မငိုၾကြးႏွင့္ ၊ ႏွလံုးမသာ မရွိလင့္” ဟု ဆိုျပန္၏။
ထိုစကားကို ၾကားလွ်င္ အမိတၱာပံု သည္ “အရွင္ပုဏၰား ၊ သင္သည္ စစ္ေျမအရပ္သို႔မွ် မထြက္မသြားေသးဘဲလ်က္ ႐ွုံးခဲ့ၿပီဟု ဆိုေသာ စစ္သူႀကီးကဲ့သို႔ မသြားမီကပင္ “မသြားႏိုင္” ဟု သင္ဆိုဘိ၏ ။စင္စစ္ ကၽြန္ေယာက္်ား ၊ကၽြန္မိန္းမကို ရေအာင္မ႐ွာလွ်င္ ငါသင့္အိမ္၌ မေနၿပီ။ ထိုသို႔ ငါႏွင့္ကင္းေသာသင့္အား ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲေရာက္လတၱံ႔။ ဤ႐ြာ၌ နကၡတ္သဘင္ ႀကိမ္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ဥတု၆ပါး၏ အစ၌ သဘင္ကာလ ႀကိမ္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း ငါသည္ေယာက်္ားတစ္ပါးႏွင့္ ေန၍ ပြဲသဘင္၌ တင့္တယ္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးေသာ ငါ့ကို သင္ျမင္ရေသာအခါ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲျခင္း၊ ပူေဆြးျခင္း၊ ငိုေၾကြးျမည္တမ္းျခင္းျဖင့္ ႏွိပ္စက္ျပန္လွ်င္ အသက္အရြယ္အိုမင္း၍ ေက်ာက္ကုန္းညႊတ္ျခင္းရွိရတြင္ ထပ္၍ ညြတ္ေခြ ေျမႏွင့္မ်က္ႏွာ ထိလုမခန္း ရွိလိမ့္သတည္း။ သင္၏ ဆံပင္သည္လည္း ေဖာင္းပြင့္ကဲ့သို႔ ေခါင္းလံုးကၽြတ္မွ် ဆြတ္ဆြတ္ထပ္၍ ျဖဴလိမ့္သတည္း” ဟုဆို၏။
ထုိ အမိတၱာပံု၏ စကားကုိၾကားလွ်င္ အရြယ္လြန္ေျမာက္ ေက်ာက္ကုန္းညြတ္ေခြ အေရတြန္႔လိပ္ မုတ္ဆိတ္ဆံေၾကာင္က်ား သြားပဲ့ ပါးပိန္ ေသခ်ိန္ေရာက္လုနီး အသက္ႀကီး ဇူဇကာပုဏၰားအိုသည္ မယားပ်ိဳကို ရ၍ ရာဂႏွိပ္စက္ ေႏွာင့္ယွက္ေလေသာအေလ်ာက္ ခ်စ္ေၾကာက္အလိုလိုက္ မိုက္စြာေသာေမာဟ ဖံုးလႊမ္းျခင္းျဖင့္ မျငင္းဆိုႏိုင္ မိန္းမႏိုင္ငံသို႔လိုက္၍....
ထိုစကားကို ၾကားလွ်င္ အမိတၱာပံု သည္ “အရွင္ပုဏၰား ၊ သင္သည္ စစ္ေျမအရပ္သို႔မွ် မထြက္မသြားေသးဘဲလ်က္ ႐ွုံးခဲ့ၿပီဟု ဆိုေသာ စစ္သူႀကီးကဲ့သို႔ မသြားမီကပင္ “မသြားႏိုင္” ဟု သင္ဆိုဘိ၏ ။စင္စစ္ ကၽြန္ေယာက္်ား ၊ကၽြန္မိန္းမကို ရေအာင္မ႐ွာလွ်င္ ငါသင့္အိမ္၌ မေနၿပီ။ ထိုသို႔ ငါႏွင့္ကင္းေသာသင့္အား ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲေရာက္လတၱံ႔။ ဤ႐ြာ၌ နကၡတ္သဘင္ ႀကိမ္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ဥတု၆ပါး၏ အစ၌ သဘင္ကာလ ႀကိမ္ေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း ငါသည္ေယာက်္ားတစ္ပါးႏွင့္ ေန၍ ပြဲသဘင္၌ တင့္တယ္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးေသာ ငါ့ကို သင္ျမင္ရေသာအခါ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲျခင္း၊ ပူေဆြးျခင္း၊ ငိုေၾကြးျမည္တမ္းျခင္းျဖင့္ ႏွိပ္စက္ျပန္လွ်င္ အသက္အရြယ္အိုမင္း၍ ေက်ာက္ကုန္းညႊတ္ျခင္းရွိရတြင္ ထပ္၍ ညြတ္ေခြ ေျမႏွင့္မ်က္ႏွာ ထိလုမခန္း ရွိလိမ့္သတည္း။ သင္၏ ဆံပင္သည္လည္း ေဖာင္းပြင့္ကဲ့သို႔ ေခါင္းလံုးကၽြတ္မွ် ဆြတ္ဆြတ္ထပ္၍ ျဖဴလိမ့္သတည္း” ဟုဆို၏။
ထုိ အမိတၱာပံု၏ စကားကုိၾကားလွ်င္ အရြယ္လြန္ေျမာက္ ေက်ာက္ကုန္းညြတ္ေခြ အေရတြန္႔လိပ္ မုတ္ဆိတ္ဆံေၾကာင္က်ား သြားပဲ့ ပါးပိန္ ေသခ်ိန္ေရာက္လုနီး အသက္ႀကီး ဇူဇကာပုဏၰားအိုသည္ မယားပ်ိဳကို ရ၍ ရာဂႏွိပ္စက္ ေႏွာင့္ယွက္ေလေသာအေလ်ာက္ ခ်စ္ေၾကာက္အလိုလိုက္ မိုက္စြာေသာေမာဟ ဖံုးလႊမ္းျခင္းျဖင့္ မျငင္းဆိုႏိုင္ မိန္းမႏိုင္ငံသို႔လိုက္၍....
==***==***==***==***==***==***==
စာ ၉၄၂ (ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ႀကီး)
Comments
Post a Comment