၆.၅ ဒိုင္ယာရီ

ဒီေန႔ ေပ်ာ္ေနတယ္။ အိမ္ကေန သရက္သီးထည့္ေပးလိုက္တယ္။ မမွာပဲနဲ႔ ထည့္ေပးလိုက္တာ။ စားရခ်ည္ေသးရဲ ႔... စိန္တစ္လံုးနဲ႔ ေဝးေနတာ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ ရွိေရာ့မယ္။ မွည့္ေအာင္ေတာ့ ေစာင့္ရဦးမယ္။ ယူလာေပးတဲ့ အစ္ကိုေတာ့ အေတာ္သယ္လာရရွာမယ္။ မန္းေလးကေန..။ သရက္သီးဆို အမွ်င္ပါတဲ့ သရက္သီးကို မစားတတ္ဘူး။ ဘာလို႔မွန္းမသိဘူး။ အမွ်င္ပါရင္ ရွတတနဲ႔ အရသာပ်က္တယ္လို႔ စိတ္စြဲေနမိတတ္တာ။

သူငယ္ခ်င္းက စာအုပ္ေတြ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ဖတ္စရာ ရၿပီ။ ခုတေလ Heavy ေတြ ဖတ္ျဖစ္ေနတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ။ စာအုပ္နာမည္ အသည္းႀကီးဝတ္ရည္ ဆုိတာေလး ႀကိဳက္တယ္။ အင္င္းး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔စာအုပ္ဆို ေခါင္းစီးေလးေတြကို သေဘာက်တယ္။ သူကလည္း ေခါင္းစီးနာမည္ Crazy ဆိုပဲ။ စာအုပ္ေၾကာ္ျငာ ျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူ႔နာမည္ ကို ေလွ်ာက္ေဆာ့ထားတယ္။ ((သူေျပာဖူးတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို အမွတ္ရေနမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ အတူတူငိုဖူးခဲ့တဲ့သူ က ကိုယ့္အတြက္ အစစ္ပဲတဲ့။ အတိအက်ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ သူေျပာတာကို ဟုတ္လုိက္တာလို႔ ေတြးေနမိတယ္။ ကိုယ္တိုင္ သူ႔ေရွ ႔မွာ ငိုခ်ခဲ့ဖူးတုန္းက သူပါဝမ္းနည္းေနတဲ့ အသံနဲ႔ေခ်ာ့လိုက္၊ ေခါင္းကို သပ္ေပးလိုက္ တစ္ရွဴးေတြ ယူေပးလိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို အၿမဲအမွတ္ရေနတုန္းပဲ။ စိတ္ထဲမွာလည္း အေတာ္ခင္မင္မိတယ္))